அசட்டு அலைகள்

ஒரு முறை காலில்

விழுந்து வணங்கலாம்

அவளின் பாதம் பார்த்த பரவசத்தில்

எத்தனை முறை வந்து விழுகிறது

அந்த அசட்டு அலைகள்

ஆடை

வானம், பூமி

பறவைகள், விலங்குகள்

சூரியன், சந்திரன்

இவை

நிர்வாணம் உடுத்தி

அழகாய் இருக்கிறது

இங்கு

மனிதர்கள் மட்டும் ஆடை உடுத்தி

அசிங்கமாய் இருக்கிறார்கள்

அவளின் விழிகள்

நீர் இல்லாமல்
நீந்தும் மீன்கள்
வேறென்ன
உன் கண்கள்

உன் விழி பேசும்

மொழி புரியவில்லை

ஆனால்

அர்த்தம் அழகாய் புரிகிறது

இரண்டு வண்ணம் கொண்ட

உன் கண்கள்

நான் பார்க்கும் போது மட்டும்

ஆயிரம் வண்ணங்களை அளிக்கிறது

எப்படி இது சாத்தியம்

உன் கண்களில் மாத்திரம்

மரமாகிபோங்கள் மனிதர்களே

எல்லா மரங்களும்
கைகளை நீட்டி இருக்கிறது
எடுப்பதற்கு அல்ல
கொடுப்பதற்கு
அதனால் மரமாகிப் போங்கள் மனிதர்களே

எந்த மரமும் அடுத்த மரத்தின்
கிளை உடைப்பதில்லை
அதனால் மரமாகிப் போங்கள் மனிதர்களே

எந்த மரமும் சும்மா இருப்பதில்லை
அதனால் மரமாகிப் போங்கள் மனிதர்களே !

தான் உயரே செல்ல செல்ல
தன் மண்ணின் மிது
பற்றை அதிகமாக்கி
கொள்வது மரங்களே
அதனால் மரமாகிப் போங்கள் மனிதர்களே !

கோவிலில் வளர்ந்தாலும்

சர்ச்சில் வளர்ந்தாலும்

மசூதியில் வளர்த்தாலும்

மரங்களுக்கு மதம் பிடிப்பதில்லை

மரம் மரமாகவே இருக்கிறது

அதனால் மரமாகிப் போங்கள் மனிதர்களே !

உலகில் முதலில்

முழு உடல் தானம்

செய்தது மனிதன் இல்லை

மரங்களே

அதனால் மரமாகிப் போங்கள் மனிதர்களே !

மாற்றம்

முன்பு என் கையெழுத்து கிறுக்கல்
இப்போதோ ஓவியம்

முன்பு பேச தயங்கியவன்

இப்போதோ கவிதை சொல்கிறேன்

முன்பு நகைசுவைக்கு கோபபட்டவன்

இப்போதோ திட்டினாலும் சிரிக்கிறேன்

முன்பு பூக்களை கசகியவன்

இப்போதோ முட்களையும் முத்தமிடுகிறேன்

நான் என் மனதிடம் கேட்டேன்

ஏன் இந்த மாற்றம்

என் மனம் சொன்னது

நீ காதலித்துக்கொண்டு இருக்கிறாய்